اسماء متبرکهنامهای مقدس و دارای حرمت را اسماء متبرّکه گویند. در باب طهارت و یمین به مناسبت از آن سخن رفته است. ۱ - تعریف اسماء متبرکهبه نام‌های مقدّس و محترم از نظر شرع همچون نام‌های خداوند متعال و معصومان علیهم‌السّلام، اسماء متبرّکه اطلاق می‌گردد. ۲ - مسّ اسماء متبرّکهاحکامی که بر مسّ اسماء متبرکه بار می‌شود. ۲.۱ - مس نام‌های خدا، پیامبر و ائمهبه قول مشهور، بلکه به ادّعای اجماع، مسّ نام‌های خداوند متعالو پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله و أئمّه علیهم السّلام، بدون طهارت (وضو یا غسل) حرام است. ۲.۲ - مس نام انبیا، اوصیا و حضرت فاطمهبرخی از فقها، الحاق اسامی انبیا، اوصیا و حضرت فاطمه سلام اللّه علیها به أئمّه علیهم‌السّلام را در حکم مذکور، اولی دانسته‌اند. ۳ - نوشتن اسماء متبرّکهنوشتن نام‌های مبارک رسول اکرم صلّی اللّه علیه و آله و اهل‌بیت علیهم‌السّلام بر جریدتینو کفنمستحب است. ۴ - احترام اسماء متبرّکهاحترام اسماء متبرّکه واجب و اهانت به آن‌ها حرام است. بنابراین نجس کردن آن‌ها حرام و ازاله نجاست از آن‌ها واجب فوری است. ۵ - اسماء متبرکه در باب طهارتهمراه داشتن انگشتر منقوش به اسمای الهی در حال تخلّیو نیز استنجاء با دست مزّین به انگشتر منقوش به اسمای الهی، و بنابر قول مشهور اسمای امامان معصوم و انبیا علیهم‌السّلام و به تصریح برخی حضرت فاطمه سلام اللّه علیها در صورت نرسیدن نجاست به آن مکروه و در صورت نجس شدن آن، حرام می‌باشد. ۶ - تحقق قسم با نام‌های خداوندقسم تنها با نام‌های خداوند منعقد می‌شودو با غیر آن جایز نیست. ۶.۱ - تغلیظ در قسمذکر اسم‌هایی از خداوند مانند «منتقم» که بر هیبت و عظمت خداوندی دلالت می‌کند، موجب تغلیظ در قسم می‌شود. ۷ - پانویس۸ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۵۱۶-۵۱۷. |